اثر مصرف خوراکی میوه گیاه خارخاسک بر یادگیری و حافظه موش صحرایی دیابتی: تعیین نقش پراکسیداسیون لیپیدی

مقدمه: دیابت در دراز مدت با اختلال یادگیری و حافظه همراه می شود. با توجه به اثر ضد دیابتی خارخاسک و اثر آنتی اکسیدانی آن در این پژوهش تأثیر این گیاه بر یادگیری و حافظه موش های صحرایی دیابتی بررسی شد. هدف: بررسی تأثیرگیاه خارخاسک بر یادگیری و حافظه موش های صحرایی دیابتی مواد و روش ها: 32 موش صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با خارخاسک، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با خارخاسک تقسیم شدند. برای بررسی حافظه و یادگیری حیوانات، عملکرد در آزمون اجتنابی غیر فعال و درصد رفتار تناوب با استفاده از ماز y تعیین شد. در هموژنه بافت هیپوکامپ مغز حیوانات، میزان مالون دی آلدئید تعیین شد. نتایج: در موش های گروه دیابتی (01/0>p) در پایان کار در حین عبور کاهش تأخیر بروز کرد و گروه دیابتی تحت تیمار با گیاه، افزایش معنی دار این پارامتر را در مقایسه با گروه دیابتی نشان داد(01/0>p). درصد تناوب نیز در جانداران دیابتی بطور معنی دار کمتر از گروه کنترل بود(05/0>p) و درصد تناوب در گروه دیابتی تحت تیمار افزایش معنی دار در مقایسه با گروه دیابتی نشان داد(05/0p<). به علاوه، موش های دیابتی افزایش معنی دار در سطح بافتی مالون دی آلدئید(01/0>p) نشان دادند یعنی درمان با خارخاسک میزان مالون دی آلدئید(01/0>p) را به صورت معنی دار کاهش داد. نتیجه گیری: تجویز خوراکی خارخاسک بر توانایی نگهداری اطلاعات در انبار حافظه و یادآوری آنها در حیوانات دیابتی تأثیر دارد و موجب بهبود حافظه فضائی حیوانات دیابتی می شود. بخشی از آثار سودمند گیاه با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت هیپوکامپ اعمال می شود.